Πριν από 1655 δεν υπήρχαν νομικά σκλάβοι στις αποικίες , μόνο μισθωμένοι υπηρέτες Οι οποίοι είχαν υποχρέωση παραμονής υπο τας διαταγάς του μισθωτή τους, όχι παραπάνω απο 7 έτη.Όταν έπαυαν να είναι μισθωμένοι υπηρέτες, είχαν δικαίωμα στην νομή 50 στρεμμάτων γης.. Μετά την απελευθέρωσή τους είχαν χορηγηθεί, 50 στρέμματα γης .
Αυτό ήταν μέρος της συμφωνίας με όσους έφερναν νέγρους απο την Αφρική.
Ο Anthony Johnson ήταν ένας νέγρος από την σύγχρονη Αγκόλα . Τον είχαν φέρει για να εργαστεί σε καπνοφυτείες το 1619 . Το 1622 ήταν ενας απο αυτούς που σώθηκαν απο μια επίθεση ινδιάνων στο αγρόκτημα, όπου απο τους 57 νέγρους, σκοτώθηκαν οι 52.
Όταν επίσημα απελευθερώθηκε, κυκλοφορούσε ως ελέυθερος άνθρωπος, και άρχισε να τρέχει μια επιχείρηση στην οποία το 1651, έφτασε στο σημείο να κατέχει 250 στρέμματα γής και να είναι ιδιοκτήτης 5 μαύρων δούλων ο ίδιος.
Το 1654 ήταν η σειρά του να αποδεσμεύσει ένα νέγρο τον John Casor αφού ήδη είχαν περάσει 7 έτη απο τότε που άρχισε να τον έχει στην υπηρεσία του.
Ο John Casor επέλεξε να εργαστεί για έναν λευκό τον Robert Parker.
Ο μαύρος Anthony Johnson μήνυσε τον λευκό Robert Parker στο Northampton Court το 1654. Το 1655 , το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Anthony Johnson θα μπορούσε να κρατήσει John Casor επ ‘αόριστον.
Το δικαστήριο κατ αυτόν τον τρόπο, έδωσε το δικαίωμα στους μαύρους να κατέχουν δούλους της δικής τους φυλής επ αόριστον. Έτσι ο Casor έγινε ο πρώτος μόνιμος δούλος στην Αμερική…..και ο Anthony Johnson ο πρώτος μαύρος ιδιοκτήτης δούλων.
Όταν ο Anthony κυκλοφόρησε ήταν νομικά αναγνωρισμένο ως ” δωρεάν Negro ” και έτρεξε μια επιτυχημένη εκμετάλλευση . Το 1651 κατείχε 250 στρέμματα και πέντε μαύρα μισθωμένοι υπηρέτες . Το 1654 , ήρθε η ώρα για να απελευθερώσει Anthony John Casor , ένα μαύρο μισθωμένοι υπάλληλος . Αντί Anthony είπε Casor είχε παράταση του χρόνου του . Casor αριστερά και έγινε απασχολούνται από την ελεύθερη λευκός άνθρωπος Robert Parker .
Anthony Johnson Robert Parker μήνυσε στο Northampton Δικαστήριο το 1654 . Το 1655 , το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Anthony Johnson θα μπορούσε να κρατήσει John Casor επ ‘αόριστον . Το δικαστήριο έδωσε δικαστική κύρωση για τους μαύρους να κατέχουν σκλάβος της δικής τους φυλής . Έτσι Casor έγινε ο πρώτος μόνιμος σκλάβος και Τζόνσον ο πρώτος ιδιοκτήτης σκλάβων .
Οι λευκοί ακόμα και ως το 1670, δεν ήταν σε θέση να έχουν μαύρους δούλους επ αόριστον, όμως στα 1670 η αποικιακή συνέλευση ψήφισε νόμο που επιτρέπει στους ελεύθερους μαύρους λευκούς και ινδούς το δικαίωμα να κατέχουν μαύρους σκλάβους.
Whites ακόμα δεν μπορούσε να κρατήσει νόμιμα ένα μαύρο υπηρέτη ως αόριστο σκλάβος μέχρι το 1670 . Σε εκείνο το έτος , η αποικιακή συνέλευση ψήφισε νόμο που επιτρέπει την ελεύθερη λευκοί, μαύροι , και οι Ινδοί το δικαίωμα να κατέχει μαύρους σκλάβους.
Μέχρι το 1699 , ο αριθμός των ελεύθερων Μαύρων προκάλεσε φόβους μιας « Negro εξέγερση . ” Βιρτζίνια Colonial διέταξε τον επαναπατρισμό των μαύρων απελευθερωθεί πίσω στην Αφρική . Πολλοί μαύροι ίδιοι πωλούνται σε λευκό κυρίους έτσι δεν θα πρέπει να πάμε στην Αφρική . Αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια για τον επαναπατρισμό των ελεύθερων Μαύρων απαλά πίσω στην Αφρική . Τα σύγχρονα έθνη της Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία και ξεκίνησε ως αποικίες των επαναπατριζόμενων πρώην μαύρων σκλάβων . Έως το 1699, ο μεγάλος αριθμός των ελεύθερων μαύρων δημιούργησε φόβο για ταραχές και έκτροπα, τότε η συνέλευση της Βιρτζίνια αποφάσισε τον επαναπατρισμό τους στην Αφρική. Τα σύγχρονα κράτη της Σιέρρα Λεόνε και της Λιβερίας είναι δημιουργήματα αυτών των επαναπατρισθέντων αφρικανών.
Οι Μαύροι…ιδιοκτήτες μαύρων….συνέχισαν να αυξάνονται.
Μέχρι το 1830 υπήρχαν 3775 μαύρες οικογένειες στον Νότο που είχαν μαύρους δούλους.
Μέχρι το 1830 υπήρχαν 3000 σκλάβοι, στην ιδιοκτησία μαύρων δουλοκτητών μόνο στην Ν.Ορλεάνη.