Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ πολέμησε στην κομμουνιστική ανταρσία, όντας αριστερών πεποιθήσεων. Μετά το τέλος του «σπαραγμού», κρατήθηκε επί μία οχταετία σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία, προφανώς ο Χότζας δεν έκανε διακρίσεις. Τη δεκαετία του ’80 ο επιχειρηματίας και λογοτέχνης Νάσιουτζικ υπήρξε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1984 κατηγορήθηκε πως δολοφόνησε τον συγγραφέα Θανάση Διαμαντόπουλο που είχε βρεθεί δολοφονημένος στο διαμέρισμά του εξαιτίας 97 χτυπημάτων με σφυρί στο κεφάλι. Ο Νάσιουτζικ κρίθηκε ένοχος.
Η άγρια δολοφονία συντάραξε την ελληνική κοινωνία και έμεινε στα αστυνομικά χρονικά γνωστό ως το «Έγκλημα στο Κολωνάκι».
Πλούσιος αστός, εγκληματίας
Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ από πλούσιος αστός του Ψυχικού βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα ειδεχθές έγκλημα. Η οριστική απόφαση ελήφθη ύστερα από τέταρτη δίκη στις 28 Απριλίου του 1993, η οποία έκρινε ένοχο τον Αθανάσιο Νάσιουτζικ που από το 2005 δεν βρίσκεται στη ζωή.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής τον Νάσιουτζικ δεν τον είχε δει κανείς ούτε να μπαίνει ούτε να βγαίνει από το διαμέρισμα του Διαμαντόπουλου ούτε καν στο χώρο της πολυκατοικίας. Μια δημοσιογράφος που έμενε στον κάτω όροφο είχε πει ότι άκουσε έναν άντρα από τον πάνω όροφο να φωνάζει «μη Θανάση, έλεος μη το κάνεις».
Δύο διάσημοι δικηγόροι
Οι απανωτές εφέσεις κράτησαν την υπόθεση στα δικαστήρια για σχεδόν δέκα χρόνια. Ιστορική, στα δικαστικά χρονικά, έμεινε η σκληρή διαμάχη των δύο δικηγόρων, του Αλέξανδρου Λυκουρέζου για την οικογένεια Νάσιουτζικ και του Νίκου Κωνσταντόπουλου για την οικογένεια Διαμαντόπουλου.
Κάποια στιγμή κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών, αλλά έπειτα από παρέμβαση του εισαγγελέα η δίκη ξαναέγινε και τελικά κρίθηκε οριστικά ένοχος το 1993.
Εγραφε το Εθνος της 29ης Απριλίου του 1993:
Τέταρτη δίκη και «φαρμακερή» για τον Αθαν. Νάσιουτζικ. Χθες το Δευτεροβάθμιο Κακουργιοδικείο έκρινε ένοχο (με ψήφους 6 – 1) τον 73χρονο Αθαν. Νάσιουτζικ για τη δολοφονία του 70χρονου συγγραφέα Αθαν. Διαμαντόπουλου, και τον καταδίκασε σε κάθειρξη δεκαπέντε ετών.
Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση, που έγινε με τρόπο ιδιαζόντως απεχθή (ένα μέλος του δικαστηρίου ζήτησε λόγω αμφιβολιών την αθώωσή του).
Του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου και του στέρησε τα πολιτικά του δικαιώματα για πέντε χρόνια.
Τα αδικήματα της παράνομης οπλοφορίας και της οπλοχρησίας για τα οποία εκατηγορείτο ο Νάσιουτζικ έχουν παραγραφεί.
Ο Αθαν. Νάσιουτζικ ανέκφραστος άκουσε την απόφαση που τον έστελνε στη φυλακή και επανέλαβε στους δημοσιογράφους με λογοτεχνική υποκρισία:
«Δέκα χρόνια τώρα φωνάζω ότι είμαι αθώος. Αυτό θα το λέω κι από τον τάφο μου ακόμη».
Όπως είπε στην αγόρευσή του ο εισαγγελέας της έδρας κ. Κων. Πουλής, ο Νάσιουτζικ ζήλευε το Διαμαντόπουλο και θα έκανε το τέλειο έγκλημα αν δεν υπήρχε αυτήκοος μάρτυρας (η δημοσιογράφος κ. Βένια Γονατοπούλου).
Ο Νάσιουτζικ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι αυτή η απόφαση είναι εξόντωση για τον ίδιο και την οικογένειά του. (Τι μας θυμίζει…τι μας θυμίζει)
Δε σχολίασε το γεγονός ότι η απόφαση για την ενοχή του είχε – όσο αφορά τις ψήφους – την ίδια αναλογία με την πρωτόδικη απόφαση σε βάρος του: ψήφοι 6 προς 1.