Ως γνήσιο τέκνο του νεογνωστικισμού, το σοβιετικό καθεστώς δεν μπορούσε παρά να λατρεύη με θρησκευτική ευλάβεια, σύμβολα, που παραπέμπουν στην άρνηση της Θεικής κυριαρχίας και μάλιστα στην θεμελιώδη τους μορφή.
Είναι χαρακτηριστική η μεταφυσική της αριστεράς κατά την οποία ο ρεπουμπλικανισμός της, απαιτεί να γκρεμίζονται οι εκκλησίες, αλλά όχι μόνον δεν είχε πρόβλημα με τις συναγωγές και τα τζαμιά…τα επιδοτούσε και τα έχτιζε επίσης.
Την ίδια άλλωστε τακτική, ακολουθούν οι νυν ψυχωτικοί και νοητικά καθυστερημένοι, οι οποίοι και επιτίθενται στις παραδοσιακές χριστιανικές δομές, σπονσοράρουν όμως το Ισλάμ και τον Ιουδαισμό σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ένα απο τα κύρια σύμβολα του νεογνωστικισμού, είναι ο Πύργος της Βαβέλ….
Είναι γνωστό ότι έμεινε ατελείωτος ως τιμωρία για την απόπειρα ύβρεως στο πρόσωπο Του Θεού….
Ε λοιπόν οι ιουδαιογενείς κομμουνιστές της σοβιετίας, έπεχείρησαν και αυτοί να χτίσουν τον δικό τους Πύργο….
Το Дворец Советов (Παλάτι των Σοβιετικών) θα ήταν ένα κολοσσιαίο συνεδριακό και διοικητικό κτίριο κοντά στο Κρεμλίνο στη Μόσχα.
Με την ολοκλήρωση του θα ήταν το ψηλότερο κτήριο του κόσμου. Ένας νέος Πύργος της Βαβέλ
Η κατασκευή του προέβλεπε την κατεδάφιση του Καθεδρικού του Σωτήρος Χρηστού…..κάτι που ήταν απόλυτα σύμφωνο με την μεταφυσική και τον συμβολισμό της επιχειρούμενης κατασκευής.
Τον διαγωνισμό που διεξήχθη από το 1931-1933, κέρδισε το σχέδιο των Boris Iofan,Vladimir Schuko και Vladimir Gelfreich.
Όπως είναι φυσικό ο πρωτεργάτης της κατασκευής, που δεν είχε και κανένα πρόβλημα με το γκρέμισμα του χριστιανικού ναού, ήταν ο Boris Iofan, στην καταγωγή και το θρήσκευμα ιουδαίος, κλικ ΕΔΩ, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των σοβιετικών αξιωματούχων….
Εντελώς φυσικά, μια μειονότητα υπερεκπροσωπείτο στην ηγεσία ενός κράτους….του Σοβιετικού, εις βάρος του λοιπού πληθυσμού.
Που αλλού συμβαίνει αυτό;;;;
Μα φυσικά στις ΗΠΑ που τώρα έχουν κομμουνιστικοποιηθεί και αυτή είναι η αλήθεια.
Η κατασκευή τουΠύργου Παλατιού, ξεκίνησε το 1937, και σταμάτησε λόγω της επίθεσης των Ναζί το 1941.
Το 1941–1942, ο μεταλλικός σκελετός του αποσυναρμολογήθηκε και χρησιμοποιήθηκε σε γέφυρες και οχυρώσεις.
Το 1958, τα θεμέλια του κτηρίου μετατράπηκαν στην μεγαλύτερη ανοικτή πισίνα και ο καθεδρικός που είχε γκρεμιστεί χτίστηκε ξανά από το 1995 μέχρι το 2000.