Το Σαιν Σουσί χτίστηκε κατ εντολήν του Φρειδερίκου του Μέγα. Ήταν το μέρος που επιθυμούσε να ζεί χωρίς μέριμνα να φιλοσοφεί, να ηρεμέι και να παίζει μουσική.
Στα πλαίσια της κολακείας του εαυτού του, επεδίωξε την φιλία του Βολταίρου, όσο και ο Βολταίρος επεδίωξε την δική του, φυσικά για να αντλήσει ο ένας αίγλη απο τον άλλο.
Ο καθένας για τον Βολταίρο έχει την ιδέια ότι αποτελεί την προσωποποίηση της πονηράδας της πανουργίας και του σπιρτόζικου πνεύματος…Όμως ο Φρειδερίκος στην πραγματικότητα ήταν κάτι παραπάνω….Ο αυθεντικός πονηρός ήταν ο Φρειδερίκος….ο Βολταίρος μπροστά του δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας παρασιτικός μίμος. Η ιστορία των δύο σημαντικών αυτών προσώπων που συνυπήρξαν είναι παράξενη και έχει ενδιαφέρον.
Βρισκόμαστε στα 1736… ο Βλοταίρος παρασιτεί στην αυλή του Γάλλου Βασιλιά και μάλλον δεν περνά και τόσο ευχάριστα.
Η επικοινωνία ξεκινά με μια επιστολή του Φρειδερίκου που εμφανίζεται να αναζητά …σύμβουλο, κάτι ιδιαίτερα κολακευτικό για τον πονηρό φιλόσοφο-διασκεδαστή. Η αλληλογραφία ακολουθώντας την μόδα της εποχής είναι είτε σε στίχους είτε σε πρόζα…και φυσικά στην Γαλλική, διότι ο Φρειδερίκος μισεί τα Γερμανικά. Ο Φρειδερίκος είχε φιλοδοξίες γάλλου συγγραφέως. Έστελνε τα κειμενά του στον Βολταίρο, αυτός τα χτένιζε και του τα έστελνε διορθωμένα. Ανάμεσα στα άλλα έγραψε ένα δοκίμιο στο οποίο ανασκευάζει τις θεωρίες του Μακιαβέλι, το έστειλε στον Βολταίρο και αυτός το εξέδωσε ανωνύμως.
Εν τω μεταξύ ο Φρειδερίκος γίνεται βασιλιάς της Πρωσσίας και ο Βολταίρος ζητά να έχει το δικαίωμα να τον αποκαλεί Votre Humanite…αντί του Μεγαλειότατε και λαχταρά να συναντήσει αυτόν που κατά ένα μεγάλο μέρος θεωρεί ως δικό του δημιούργημα.Θέλει να του ανατεθούν ακόμα και πολιτικά καθήκοντα… Μέλος των γνωστών μυστικών λεσχών των πεφωτισμένων-ιλουμινάτι, βλέπει πιθανόν μια ευκαιρία επηρεασμού και αλλοίωσης του βασιλικού θεσμού σε αυτόν τον νεαρό νάρκισο που θέλει να υποδύεται τον φιλόσοφο…
Το φθινόπωρο του 1740 φθάνει η πολυπόθητη πρόσκληση για την Πρωσσική αυλή….
Όπως ήταν αναμενόμενο, σε έναν κόσμο φαντασίας, ναρκισισμού και απάτης…η πρώτη συνάντηση ήταν απογοητευτική και για τους δύο. Ο Βολταίρος πήρε λιγότερα από όσα περίμενε και ο Φρειδερίκος γιός ενός σπάγγου πατέρα έδωσε περισσότερα απο όσα ήλπιζε…1300 σκούδα για τα έξοδα 6 ημερών. Στην πραγματικότητα όμως χάρηκε για την λάμψη που πήρε απο έναν διεθνή φιλόσοφο…όπως τον πλασάραν οι λέσχες και οι οίκοι ανοχής του Παρισιού. Ο ένας έσπευσε να εκμεταλλευθεί τον άλλο.
Ο Βολταίρος φιλοδοξούσε να γίνει κάτι σαν διπλωμάτης ανάμεσα στην Γαλλική και στην Πρωσσική αυλή…ώστε να ελέγχει και τις δύο και γιατί όχι, να πληρώνεται απο 2 αφεντάδες.
Ο Φρειδερίκος θέλει την αποκλειστικότητα….
Όπως ο πατέρας του είχε συλλογή γιγάντιων γρεναδιέρων, ο ίδιος ήθελε γιγάντια πνεύματα δίπλα του. Τον Ιούλιο του 1750, ο Βολταίρος γίνεται δεκτός στην Πρωσσική αυλή με τιμές και φροντίδες πρωτόγνωρες. Μένει στην Πρωσσία ως τον Μάρτιο του 1753…
Τα τρία αυτά χρόνια χάρισαν στον Φρειδερίκο τον τίτλο του Φιλόσοφου του Σαίν Σουσί…
Απο την αρχή της επίσκεψης, ο Βολταίρος πουλά ακριβά το τομάρι του…
Ο διαφωτιστής που έγινε πρότυπο των φιλελευθέρων, των ιακωβίνων και των φονιάδων δήθεν επαναστατών του 1789, ζητά:
Το παράσημο της Αξίας, 20000 σκούδα τον χρόνο και τα έξοδα του ταξιδιού….
Ο Φρειδερίκος τα προσφέρει όλα και επιπλέον το αξίωμα του αρχιθαλαμηπόλου και 16000 λίρες προκαταβολή συν τα έξοδα του ταξιδιού, χωρίς να κοιτάξει τους λογαριασμούς.
Τα πράγματα παίρνουν άσχημη τροπή όταν ο Βολταίρος μηνύει κάποιον ιουδαίο εν ονόματι Χίρσελ για κάποιους όχι και τόσο χρηματικούς λόγους….
Ο Βολταίρος συμπεριφέρεται ως ηγεμών, ως ίσος προς ίσον με τον βασιλέα…
Το 1749 αφού έχει αποβιώσει η ερωμένη του μαντάμ Ντε Σατελέ, επιμένει να παντρευτεί την μαντάμ Ντενίζ την οποία δεν συμπαθεί καθόλου ο βασιλιάς, όπως άλλωστε και την προηγούμενη.
Τα προβλήματα συνεχίζονται, σε μια κρίση ζήλειας , ο φιλόσοφος δυσανασχετεί με έναν συμπατριώτη του, τον οποίο ο Φρειδερίκος έχει ονομάσει πρόεδρο της Ακαδημίας και δημοσιεύει ένα λιβελογράφημα με ψευδώνυμο εναντίον του.
Το βιβλίο κατεσχέθη και εκάη δημόσια, κάτι που μας θυμίζει εικόνες απο το μέλλον της Πρωσσίας όχι και τόσο άδικες. Με την είσοδο του 1753 ο Βολταίρος παραιτείται απο αρχιθαλαμηπόλος και ζητά να φύγει ώστε να προλάβει τον Φρειδερίκο απο το να τον διώξει, είχε καταλάβει τι τον περίμενε, ωστόσο δεν απέφυγε την ταπείνωση.
Οι τελωνιακοί στα σύνορα τον σταματούν και τον ψάχνουν ως κλέφτη, υποτίθεται εν αγνοία του Φρειδερίκου, ο οποίος εξεγείρεται…δήθεν, όταν το μαθαίνει.
Το μόνο που μένει απο την φιλία ενός φουσκωμένου τίποτα και ενός πολεμιστή βασιλιά, είναι οι επιστολές τους, η ιστορία και η πικρία, καταδεικνύοντας ότι σε ένα βασίλειο δεν χωράν δύο βασιλείς.
Φυσικά ο Φρειδερίκος γίνεται γνωστός ως Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΤΟΥ ΣΑΙΝ ΣΟΥΣΙ