Εξάλλου, με τον αριστερό καθηγητή συμφωνεί και ο ”κεντρώος” υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schauble ο οποίος δήλωσε στην εφημερίδα Die Zeit
Η βιολογία δηλαδή, υπηρετεί ένα Πνευματικό Σχέδιο. Πάντως ήταν σίγουρο, ότι αργά ή γρήγορα θα φθάναμε σε αυτό το επίπεδο συζήτησης, εφόσον η σύγχρονη ανθρωπολογία μείωσε την λέξη ”κουλτούρα” (cultura= πνευματικός πολιτισμός) σε μία ανθρωπολογική έννοια απλά περιγραφική, εννοώντας ως κουλτούρα τίποτα άλλο εκτός από το σύνολο των εκδηλώσεων και των μορφών ζωής που χαρακτηρίζουν έναν λαό (εξ’ ου και η ευκολία με την οποία μιλούν για ”πολυπολιτισμό”), σε αντίθεση με τους αρχαίους που την θεωρούσαν ένα ύψιστο ιδανικό, μία συνειδητή προσπάθεια πνευματικής εξύψωσης του ανθρώπου.
Εμπρός λοιπόν, ας φροντίσουμε να αναπτυχθεί η ”βιοποικιλότητα” της Ευρώπης: στο Πακιστάν, στο Κονγκό, στην Ακτή του ελεφαντοστού, στην Μαδαγασκάρη υπάρχει σωρεία ”εξωτικών οργανισμών” που σίγουρα θα εμπλουτίσουν την φτωχή, ομοιογενή και τόσο βαρετή ”άνθρωπο- πανίδα” της Ευρώπης.
Από την πολυπολιτισμικότητα στην βιοποικιλότητα, έπειτα στην πλήρη ανάμειξη όλων των φυλών για τη δημιουργία ενός ανθρώπου που θα έχει γεννετικό υλικό από όλες τις φυλές (δείτε εδώ μερικά ήδη υπαρκτά δείγματα) και τέλος στην…”υβριδικότητα”: αν τα καταφέρουν, θα προσπαθήσουν να μας υβριδοποιήσουν με… θηλαστικά του ζωικού βασιλείου…
Πάντως, μπράβο στον καθηγητή, αν μη τι άλλο θα του αναγνωριστεί ότι εξαιτίας του θα προκύψει ένας νέος όρος: παλιά είχαμε τους πολυπολιτισμικούς ακτιβιστές, τώρα θα έχουμε τους … ”βιοποικιλικούς”.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
Μια και αναφερθήκαμε στις βιολογικές μορφές και την σχέση τους με την υπερβατική διάσταση, να επισημάνουμε μία ”σύμπτωση”: στην Ινδία γεννιούνται πολλά παιδιά με γενετικές δυσμορφίες οι οποίες δημιουργούν μορφές που ομοιάζουν πολύ με τις αναπαραστάσεις των θεοτήτων που λατρεύονται σε εκείνη την χώρα. Οι βιολογικές μορφές λοιπόν αντανακλούν τα υπερκόσμια αρχέτυπα, είτε αυτά προέρχονται από την περιοχή του σκότους είτε από την περιοχή του φωτός, «Ὁ ὡραῖος κάλλει , παρὰ πάντας βροτούς, … ὁ τὴν φύσιν ὠραΐσας τοῦ παντός». Βέβαια, αυτά τα θέματα σε έναν υλιστή στοχαστή φαίνονται ως κινέζικα, αλλά αυτό ουδόλως μας απασχολεί.