Ο Reichelt στέκεται σε μία πλατφόρμα ψηλά στον Πύργο και ετοιμάζεται να πηδήξει. Πριν από το άλμα, αιωρείται στο χείλος για λίγα δευτερόλεπτα.
Είναι οι τελευταίες του στιγμές. Είχε κάνει λάθος υπολογισμούς και δεν έζησε για να τους διορθώσει. Η κάμερα της εποχής καταγράφει τα πάντα και κυρίως την αποτυχημένη πτώση (1:15).
Θαυμάζοντας την ανακάλύψη που λεγόταν, αεροπλάνο, ο Reichelt σκέφτηκε ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας ασφαλής τρόπος για να εγκαταλείπουν το αεροπλάνο οι πιλότοι, όταν αυτό κινδυνεύει να συντριβεί.
Τα πρώτα πειράματα που έκανε ήταν με κούκλες που πέταγε από τον πέμπτο όροφο του διαμερίσματός του .
Το πρώτο του σχέδιο ζύγιζε 70 κιλά και χρησιμοποιήθηκαν έξι τετραγωνικά μέτρα υφάσματος. Παρουσίασε το σχέδιό του στην αερολέσχη, «Aéro-Club de France», η οποία το απέρριψε με επιχείρημα ότι το στέγαστρο ήταν πολύ αδύναμο. Απτόητος ο Reichelt συνέχισε τις πειραματικές ρίψεις με ανδρείκελα από την αυλή του κτιρίου του στη rue Gaillon. Καμία από τις δοκιμές του δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Το 1911 η Αερολέσχη προκήρυξε διαγωνισμό με βραβείο 10.000 φράγκα για όποιον θα έφτιαχνε ένα αλεξίπτωτο ασφαλείας για αεροπόρους, με τον όρο το αλεξίπτωτο να ζυγίζει τουλάχιστον 25 κιλά (55 λίμπρες).
Ο πειρασμός ήταν μεγάλος για τον Reichelt, ο οποίος μείωσε το βάρος και αύξησε την επιφάνεια του υλικού στα 12 τετραγωνικά μέτρα.
Οι φίλοι του επέμεναν να χρησιμοποιήει και πάλι κάποιο ομοίωμα, όμως ο ίδιος ήταν ανένδοτος, γιατί πίστευε στην εφεύρεσή του και το πλήρωσε με τη ζωή του.
Ήταν μόλις 33 ετών
loading...
Loading...